Letarg

i'm just trying to breath - she said with sadness
i know, but you can't anymore - he whispered and kissed her softly

***

Wstaję rano, patrzę w lustro i widzę twarz, która z dnia na dzień należy do mnie coraz mniej.
Myję zęby okrężnymi ruchami szczoteczki, wypluwam pastę do zlewu i obserwuję jak znika w syfonie łudząc się nadzieją, że zabierze mnie ze sobą.
W szkole sprawiam pozory życia. Czasem nawet udaje mi się zachowywać normalnie.
Po szkole jem obiad i wracam do 6 szarych ścian, jednej ceglanej i jednej pod tapetą, mojego pokoju.
Kładę się na dywanie i czekam aż Jess położy się na moich plecach.
Zamykam oczy i udaję, że mnie nie ma. O tak, i to wtedy istnieję najprawdziwiej.